Na een paar minuten rustig observeren door zijn verrekijker, draaide dr. Vermeulen zich naar de groep. Zijn uitleg liet iedereen sprakeloos achter. Dit is zeldzaam, zei hij. Ik denk dat de arend de puppy heeft aangezien voor één van haar jongen, niet als prooi. Arenden zijn slimme dieren. Als deze moeder pas jongen heeft gekregen, kan ze moeite hebben gehad om ze warm en rustig te houden. De geur of het gedrag van de puppy kan haar verzorgende instinct hebben geactiveerd. Met andere woorden, de arend had de puppy niet meegenomen om hem iets aan te doen. Ze had hem geadopteerd.

De buren stonden met open mond te luisteren en probeerden alles te verwerken. Nog geen uur geleden gingen ze uit van het ergste, een tragedie voor het kleine hondje. Maar nu was het verhaal veranderd in iets veel opmerkelijkers. In plaats van roofdier en prooi zagen ze een band die alle verwachtingen overtrof. Zelfs de meest sceptische buurtbewoners moesten glimlachen bij het aanblik van dit bijzondere tafereel. Het was een herinnering dat compassie soms op de meest onverwachte plekken te vinden is, zelfs hoog in het nest van een arend.

Op de volgende pagina lees je hoe het nu gaat met het hondje en de arend!